Voor het eerst in 4 seizoenen mochten de oude helden van de Venhoeve weer eens aantreden voor een 2e bekerronde. Afgelopen seizoen plaatsten de legendes in wording zich wel, maar zou door het afbreken van de competitie deze wedstrijd nooit gespeeld worden. Op deze echte mooie voetbalzaterdag mocht er op het 3e veld van Smitshoek in Barendrecht aangetreden worden tegen het 35+ 1 team. Tegenwoordig 2e klasser, maar in het verleden altijd een geduchte tegenstander een klasse hoger. Met name de wedstrijden bij Smitshoek waren (met name op arbitrair niveau) nog wel eens een uitdaging. Ondanks dat vv Smitshoek een niveau lager speelt, nog altijd een tegenstander om rekening mee te houden, want ook zij staan niet voor niets in de 2e ronde.
De sfeer bij de gerimpelde adonissen in zwart en blauw was eigenlijk (en eindelijk) voor de wedstrijd al opperbest. Aanvoerder Ron was overgevlogen uit Curaçao en bij het uitpakken van zijn voetbaltas kwamen er al dubieuze items tevoorschijn, waardoor de sfeer weer als vanouds was. Ook bij Jamey kroop het voetbalbloed weer waar het niet gaan kon en sloot ondanks een chronische knieblessure toch weer aan.
Ook Geert had zichzelf bereid gevonden om een helft mee te doen, alvorens hij als leidsman naar Kralingen moest. De voortekenen waren de aanstaande hall of famers van Rotterdam Oost in elk geval goed gezind.
Iets verlaat om de leidsman van dienst schijnbaar zijn thuisfluitje was vergeten, werd er om ongeveer kwart over 1 afgetrapt.
De thuisploeg liet de gasten het spel maken, maar waren zeker niet passief. Technisch manager Alex had na overleg met adviseur Geert gekozen voor een 4-3-3 opstelling in balbezit, wat bij balverlies een 4-5-1 formatie moest worden. VVOR had even tijd nodig om positioneel te wennen bij omschakeling. Het eerste schot op doel van de wedstrijd was dan ook van de thuisploeg, maar gelukkig voor de gasten recht in de handen van de doelman. Ondanks dat Smitshoek redelijk veel balbezit had in de eerste fase, het meeste gevaar kwam van VVOR. Dit resulteerde vrij snel in de 0-1. Een op het oog te hard gegeven voorzet van rechts, werd door Kelvin voorbij de 2e paal met het hoofd binnen gehouden.
Vervolgens waande Kelvin zich even Zlatan in zijn beste dagen, want met een prachtige omhaal liet hij de Smithoek defensie kansloos en daarmee kwam de 0-1 op het scorebord.
Smitshoek leek even zo van slag en onder de indruk van dit doelpunt, dat ze niet veel later schutterde in de defensie en de bal na een misverstand tussen doelman en verdediger, zo in de voeten van Hans gerold werd op rand 16. Alles wat blauw en zwart was riep Hans toe dat hij rust en tijd had en de bal aan moest nemen, om zo vrij door te lopen naar het lege doel. Zoals wel vaker luisterde Hans niet, maar rechtvaardigde zijn gedrag en bewees de rest van het team hun ongelijk, door met een prachtige in 1x genomen streep uit stand, de bal snoeihard in de bovenhoek te vuren. 0-2.
Er leek geen vuiltje aan de lucht voor de mannen die het gemiddelde BMI cijfer van VVOR flink opkrikken. Toch bleef de thuisploeg opportunistisch voetbal spelen en hadden ook best een aantal behendige voetballers lopen om dit waar te maken. Vanuit een onoplettend moment in de blauw zwarte defensie, waarbij simpelweg niet met de man werd mee gelopen, kon 1 van de behendige spitsen ineens alleen opduiken voor de keeper. Met een leep en goed bekeken stiftje over de naar de bal glijdende doelman heen, zette hij wat verrassend de 1-2 op het scorebord.
Gelukkig bracht dit de pensioengerechtigde bal virtuozen van de Prinsenlaan niet in paniek. Geert liet even zien dat hij behalve leuk babbelen over voetbal bij TV Rijnmond (al denkt Rob Jacobs daar anders over) ook best iets met een bal kan. Alleen op de keeper afgestuurd omspeelde hij de beste doelman alsof hij er niet stond. Hierna ging Geert heel zelfverzekerd nog even liggen, om vervolgens alsnog de 1-3 op het bord te zetten. Hierna knalde Geert nog de 1-4 binnen en zorgde Hans en Kelvin nog voor 1-5 en 1-6.
Ondertussen had de thuisploeg een grote en sterke spits ingebracht, die zowel over de grond als door de lucht zijn mannetje stond. Uit een goede voorzet knikte de spits de bal goed geplaatst tegendraads naar de verre hoek. Pascal wist de bal met een uiterste krachtsinspanning te keren, maar helaas anticipeerde een aanvaller van Smitshoek beter op deze redding, dan de defensie van VVOR, waardoor de 2-6 ruststand kon worden aan getekend. In de rust werd nog even benadrukt hoe de verwachte veldbezetting in balbezit en bij balverlies moest zijn en werden de wissels nog eens doorgenomen. Daarnaast waren er vooral motiverende woorden en bleef het inmiddels gebruikelijke “kippenhok” moment eindelijk eens achterwege.
De 2e helft begon iets te ontspannen vanuit VVOR oogpunt, waardoor de thuisploeg een aantal maal gevaarlijk voor het doel met bijgevoegd modderbad mocht verschijnen. Dit zorgde even voor wat hachelijke momenten, maar niet voor een doelpunt van de gastheren. VVOR wist zich weer te herpakken en kwam via zijn 3e en VVOR’s 7e doelpunt via Kelvin op 2-7. Dyon, die de hele middag zijn longen uit zijn lijf liep op het middenveld, werd na een prachtige pass van Jamey weggestuurd en mocht als kersverse papa van een dochter de 2-8 achter de doelman werken.
De verder redelijk sportieve wedstrijd kreeg wel een iets negatieve lading. De thuisploeg begon zich door de tussenstand wat te irriteren aan een aantal VVOR spelers, waarbij de scheidsrechter zich steeds meer leek aan te sluiten en een steeds meer nadrukkelijke rol ging spelen in negatieve zin. Zeker Ron was vaak middelpunt van commentaar van tegenstanders en scheidsrechter. Erg jammer en geheel Onnodig ( of was het Kees???) in deze verder prima sportieve wedstrijd.
De thuisploeg kwam via een schitterende en knalharde kopbal nog op 3-8, maar Stefan bracht na een goede uitgespeelde aanval op aangeven van opnieuw Jamey de marge weer op 6 met de 3-9. VVOR vond het wel welletjes, wat de thuisploeg in het laatste kwartier nog flink wat kansen opleverde. De 4-9 volgde en daarna nog een fiks aantal kansen. Remco, Ron, Cahit en Kees wisten heel wat aanvallen onschadelijk te maken. Ook Pascal keerde nog 2 doelpogingen van de doellijn en 1 uit de benedenhoek. Mede hierdoor bleef het bij de zaalvoetbal uitslag van 4-9 en is voor het eerst in jaren de volgende bekerronde een feit.
Bijzondere vermelding voor Chris Moterie (of schrijf je dat toch anders?) Chris was op tijd aanwezig en omgekleed, fit genoeg om met zijn man mee te lopen, heeft zonder blessure de wedstrijd uitgespeeld en meer meters gemaakt als in al zijn eerdere VVOR wedstrijden bij elkaar. Hij schijnt daarna zelfs nog bij VVOR met een paar teamgenoot zijn verjaardag te hebben gevierd.
Al met al een mooie voetbalmiddag, waarbij voor en na de wedstrijd ouderwets veel gelachen werd en het lang onrustig bleef.
Topscores bekerseizoen ’21-’22:
1. Kelvin 8 uit 4
2. Herman 6 uit 3
3. Hans 5 uit 4
4. Alex 3 uit 3
5. Jeffrey 2 uit 1
6. Geert 2 uit 2
7. Dyon 1 uit 2
8. Maryn 1 uit 3
9. Stefan 1 uit 4