Op een middag vol wind en regen, waar een wetsuit beter van pas was gekomen dan het mede door onze verloren gewaande zoon gesponsorde tenue, kwam de oude bekende NBSVV op bezoek. Toen we net in deze klasse gingen spelen konden we ze nog wel hebben, de laatste potten viel het kwartje meer dan terecht de andere kant op. Met een beter team dan vorig seizoen (Onno stond aan de goede kant van de zijlijn 😀) en onze gebruinde weer gevonden zoon Ron, die een maandje terug is van zijn eiland, meenden we vandaag toch een kans te maken op een goed resultaat.
Al snel bleek dat niet alleen de omstandigheden verre van ideaal waren, maar ook de passing te wensen overliet. Veel te vaak en veel te snel grossierde balbezit in balverlies. NBSVV kwam er een aantal maal snel uit, het is dat Pascal zijn kwaliteiten als lijnkeeper etaleerde, anders hadden was het voor de rust al beslist geweest. Ron had nog even een eiland relax momentje, de tegenstander was gelukkig niet attent genoeg. Veel konden de voorwaartse van VVOR er niet tegenover stellen, de duikbril stand na 45 minuten op het bord.
Met droge onderbroeken en vol goede moed togen 22 man plus wissels na het slokdarmverwarmertje terug naar veld 3 voor nog een helft waterbal. NBSVV kwam gevaarlijk door op links, trok de bal vanaf de achterlijn conform het boekje terug, waarna de bal simpel binnengelopen werd. De man van de wedstrijd aan VVOR zijde was dan toch geklopt. Een machteloos blauw zwart probeerde wel maar ontbeerde de kracht en finesse. Daarnaast gaf de tegenstander ons niet de gelegenheid om rustig op te bouwen. Balverlies op de middenlijn, een rush, een verbouwereerde Ron en een wederom verslagen doelman. 0-2.
Ook zaterdag was de 3e helft onze beste. Felicitaties richting Nieuw Beijerland voor de volledig terechte overwinning. Maar, uit of misschien wel in de beker pakken we ze 😀. Eerst maar weer eens trainen.