Ton de Groot op de nieuwjaarsinstuif
Ton de Groot had op zich genomen om tijdens de nieuwjaarsinstuif een verhaal te houden over het ontstaan van VVOR. Dit was een mooie aftrap van het jubileumjaar, het jaar waarin VVOR 100 jaar bestaat. Ton is een VVOR man van het eerste uur, een oud eerste elftal speler, hij sport/wandelt elke woensdagavond bij VVOR en is aanwezig als VVOR speelt.
Honderd jaar VVOR. Een moment om even stil bij te staan. Zo begon hij.
Allereerst de naamgeving. Eerst was het VVO, onderdeel van Onésimus jongemannenvereniging en later in 1940 moest VVO haar naam veranderen omdat er binnen de nationale voetbalbond die toen ontstond, al een club was met dezelfde naam. Vanaf 1940 heette de club officieel VVOR, Voetbal Vereniging Onésimus Rotterdam. Pas in 1972 werd het Voetbal Vereniging Oost Rotterdam.
VVOR heeft vooral in de beginjaren op verschillende locaties gevoetbald. Eerst op velden aan het Toepad, Gordelweg, Woudestein en weer terug naar het Toepad. Begin jaren 60 verhuisde VVOR naar Zestienhoven waar Xerxes toen ook speelde.
Toen Xerxes wegging heeft VVOR gespeeld op het voormalige hoofdveld van Xerxes. Een goed veld, een eigen kantine en met kleedkamers. Toen begon de gezelligheid bij VVOR, aldus Ton. Na de wedstrijd was het tijd voor samenzijn. We hadden een goed elftal op het veld, maar ook in de zaal (1973 kampioen van Rotterdam). Er was zelfs een honkbal afdeling waar ik ook 5 jaar heb gespeeld.
Er was inmiddels een nieuwe trainer Wim Wensink. Fanatiek en professioneel. Hij organiseerde veel, zoals een dag bij de KNVB in Zeist inclusief wedstrijd. De sponsor was in die tijd: King Korn.
(Red.: King Corn was voorverpakt, lang houdbaar brood. In de begintijd van televisiereclame in Nederland 1969 bekend geworden met: Ik ga bij Japie wonen, want daar hebben ze King Corn).
Vervolgens hebben we diverse trainers gehad; Siem Enst, Heinz Breuer, Leen Trump en Henk Dirven. Ook kwamen er nieuwe spelers van o.a. Capelle: M.v.d.Berg, Johan van Manen en Gerard van Rijk. Promotie volgde van de 4e klasse naar zelfs de 1e klasse.
Op een gegeven moment was Ajax (amateur afd) de tegenstander, winst op de Venhoeve en winst op de Toekomst … blijft een mooi verhaal.
In 1973 ging VVOR dan echt op de huidige locatie spelen, Sportpark De Venhoeve. Nu was er ook ruimte om een jeugdafdeling te beginnen. De overgang naar jeugd die doorstroomde naar het eerste elftal was zeer succesvol en een opmaat voor nog vele bloeiende jaren bij VVOR. Aldus Ton.
Ton kwam inmiddels niet meer boven het geroezemoes van een volle VVOR kantine uit, waar de aanwezigen zich tegoed deden aan bier, oliebollen en bittergarnituur. Dat was verder ook geen probleem. Het was een mooie introductie van de beginjaren van VVOR in dit jubileumjaar. De komende tijd zullen er ongetwijfeld meerdere verhalen uit de geschiedenis van VVOR opduiken.
Webmaster Hans Rosman (^H)